** සිතුවිලි අතරේ සැරිසැරූ ආදරය **

දෙකම්මුලෙන් ගලාගෙන යන කඳුළු ආයාචනා කළේ සිනහාවට නෙවෙයි කඳුළට. ආයෙ ආයෙ අඬන්න කියලා කඳුළට ආරාධනා කරන්න ගත්තා. ඒත් හිත අස්සේ කියාගන්න බැරි තේරුම් ගන්න බැරි මොකක්දෝ කථා ගොඩක් තෙරපිලා තියෙනවා කියලා මම දැනගෙන උන්නා. සිතුවිලි දුරගිහින් කඳුළැලි විවර වුණේ මමවත් නොහිතපු මොහොතක. වෙන්වීමක් එක්ක ජීවිතේ යම් අහිමිවීමක් තියෙනවා කියලා හිත මොරගාන්න ගත්තාදෝ මන්දා. අහිමිවීම මොකක් ද කියලා කෙනෙක් මගෙන් ඇහුවොත් මට කියන්න තියෙන්නේ අපේ ජීවිතේ නිදහස් කාලේ අපිට අහිමි වුණා කියන එක. අධ්‍යාපන ලබන කාලයේ හිතට ලොකු බරක් වගේ දැනුනේ පාඩම් කටයුතු. වෙලාවකට ආර්ථිකය. හිතාගන්නවත්, පැටලුම් ලිහාගන්න බැරි විදියට මගේ මනස ව්‍යාකූල වෙන්න අරගෙන. මහා හයියෙන් ඇදගෙන වැටුණු වැස්සට අහුවෙලා තෙමිලා මම ගෙට ගොඩ වැදුණා. ඒ වැස්සට අහුවෙලාම මගේ මොළේ පෙගුණවත් ද කියලා මට හිතාගන්න බැරි වුණා.

හිතාගන්නවත් බැරි විදියට මට ආදරේ කරන්න අරගෙන. මගේ ජීවිතේම ඒ සෙනෙහසට බාරදෙන්න පුළුවන්ද කියලා මම මගේ හිතෙන් අහන්න උත්සාහ ගත්තේ නෑ. කඳු‍ළෙන් දෙනෙත් තෙත් වෙලා තියෙනවා දකින්නවත් අකමැති ඒ රුව මගෙන් අයැදියේ සිනහව. අසිරිමත් සිනහව. ඒත් හැමදාටම ඒ වචන නිසාවත් මට හිනාවෙලා ඉන්න පුළුවන්කමක් නෑ නේද කියලා දැනෙද්දි, සිතෙද්දි සිත් අග්ගිස්සෙන් ළතැවුලක් මෝදු වෙලා ඇවිත් නෙත් අග්ගිස්සෙන් හෙමීට පල්ලම් බහින්න අවසර ඉල්ලනවා.

"මට ඔයාව දකින්න ඕන. කීයට හරි ඔයා එනකම් මම එතනටම වෙලා බලාගෙන ඉන්නම්." 

මොන හේතුවකට ඔයා මට එහෙම ආදරේ කරනවාද කියන්න දැනගෙන හිටියේ නෑ. දවසක ඔයාව ලැබෙයිද කියලාවත් දන්නැතිව අපි ළං වුණා. ඒත් ඔයා හැමවෙලේම මම වෙනුවෙන් පැතුමන් පැතුවා.

"  අනාගතේ හරි දරුණුයි. මට අනාගතේ ගැන බය හිතෙනවා. මට ආයෙමත් අපි මුණ ගැහුණු ළංවුණු අතීතෙට යන්න තියෙනවානම්. "  

ජීවිතේ බරක් පතලක් නැතිව සැහැල්ලුවෙන් ගෙවුණු කාලේ නිමා වෙලා. අපේ සමනල කාලේ හෙමීටම ගෙවිලා ගිහින්. දැන් දැන් ජීවිතේ ගැන දැනෙන බය ඔයාට කියලා රිද්දන්න මට ඕනකළේ නෑ. ඒත් මම සිතට දැනෙන ඕන දෙයක් ඔයාට කියන්න උත්සාහ ගත්තා.

"  මොන හේතුවක්ද දන්නෑ මට ඇ‍ඬෙනවා. මට ජිවිතේ ආපස්සට යන්න ඕන. මට ඉස්සරහට යන්න බෑ. මම අනාගතේට බයයි."   මගේ හිත බයවුණු මොහොතක මම ඔයාට කීවා.

"  අඬන් එපා. ඔහොම කියද්දි මාත් අවුල් යනවා. ඔයා බයවෙන්න එපා. මම ආසයි ඔයාව සතුටින් තියලා ඔයා එක්ක ජීවත් වෙන්න.  මට ඔයාව දැන් මුණ ගැහෙනකම් හදිස්සියි." මගෙ කඳුළු පිහදාන්න මගේ ළඟ නොසිටි මොහොතක ඔයත් දුක් වුණා.   

හිමි වීමට වඩා අහිමිවීමට වැඩි ඉඩක් තියෙන කථාවක මාත් තනිවෙලා වගේ. මට කිසිම දෙයක් පැහැදිලිව ලිහාගන්න බැරිව තනියම හීල්ලෙනවා. ඔයා කීවේ කාගේවත් බලපෑම් වලට යටත් වෙන් නැතිව මට කැමති තීරණ ගන්න කියලා. මම හැමදාම තීරණ ගන්න බයයි. කාගෙන් හරි අහලා තීරණ ගන්න මට ඔයා හොඳ අනාවැකි කියන්නෙක් වගේ.

අනාගතේට බය වුණු ඔයා මට ශක්තියක් වුණා. "  කවුරු මොනා කීවත් මම ඔයා වෙනුවෙන් හැමදාම ඉන්නවා. මම ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි. " 

ඔයාගේ වචන මට තාමත් අද ඊයේ වගේ මතකයි. ඒ මතකය අවුරුදු ගාණක් ගතවුණත් මට තවමත් නැවුම්. වියපත් අතැඟිලි අතරේ රැදිලා තියෙන මුද්ද දිහා බලාගෙන මම මිදුල දිහා බලාගෙන උන්නේ ඔයාගේ රුව හීන් අඳුරත් එක්කම ගෙට ගොඩවෙනතුරු.

                                                                                                         ** මිථිලා හේමචන්ද්‍ර**   

 

 ** ජීවමාන ද නුඹ **

අනෝරා වැස්සක් ඇද හැලිලා පරිසරය නිහඬ වුණා විතරයි. සිත් අග්ගිස්සෙන් මෝදුවෙන බලාපොරොත්තුවේ සේයාව, ඔයාගේ රුව තත්පරයකට හරි දැකගන්න එක. පුංචිම පුංචි කාලේ උඹ හරි හුරතලේට මගේ වටේට දැවටි දැවටි උන්නා. ඒ කාලේ වගේ දැන් උඹට මාත් එක්ක නිදහසේ කාථාකරන්නවත් වෙලාවක් නෑ. උඹ උඹේ ලෝකෙට වෙලා ඉන්නවා. මම දුර ඉදන් උඹ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ඇත්තටම හැමදාම උඹ එදා වගේම උන්නනම්. මගේ ළඟ දැවටි දැවටි මට පේන මානෙන් හැමවෙලේම දඟකම් කරාවි. ඒත් කාලේ අල්ලලා තියාගන්න බෑ. පුංචියට හිටි උඹ දැන් උස් මහත් වෙලා හැඩකාරියක් වෙලා. වෙනදාට මාත් එක්ක කථා කරන උඹ දැන් කථා කරන්නේ පරිසරයට. පුංචි කාලේ මට මොකක් හරි කරලා හිනාවෙන උඹ අදත් හිනාවෙනවා. පාලුවට තියෙන ගේ ඇතුළෙන් ඇහෙන හිනාවට මම ආස කරා. ඒත් ඒ හිනාව මා එක්කත් උඹ බෙදා ගන්නවානම්, මට පාලුවක් දැනෙන් නැතිවෙයි. ජීවිතේ අපිට ළංවෙන වගේම ළඟ උන්නත් ළඟ නෙවෙයි කියලා දැනෙන දේවල් අතරේ උඹත් ඉන්නවා. ඒත් ඒ මතකයන් හැමදාමත් නුඹටත් වඩා මට සමීපයි.

උඹ සුදුපාට දිග ඇඳුම ඇදගෙන හැමදාම ගේ ඇතුළේ ඇවිදිනවා. මිදුගේ මල් ගස් අස්සේ හැංගි හැංගි මොනවදෝ හොයනවා. උඹත් එක්ක හැමවෙලේම එතිලා වෙලිලා තියෙන ඒ මීදුමටත් මම ආස කරා. හැමවෙලේම ගේ ඇතුළෙම තියෙන ඒ සීතලට මම පෙම් බැන්දා. උඹව මගේ ඇස් දෙකට නොපෙනෙන වෙලාවල්වල වුණත් උඹ මේ ගේ අස්සෙම ඉන්නවා කියලා මම දන්නවා.

මිදුල පුරාම ටික ටික මෝදු වෙන තණකොළ, වල් ගස් ටික සුද්ද කරලා දාන්න ඕන කරත් උඹ හැමදාම ඒවා අතරට වෙලා කරන සෙල්ලම දැක්කම මට ඒවා උගුල්ලලා දාන්න හිතුන් නෑ. ගේ ඇතුළේ බැඳලා තියෙන මකුළු දැල් ටික කඩලා දාන්න හිතුවත් උඹ ඒවත් එක්කත් මොනවදෝ සෙල්ලමක් කරන නිසා මම ඒවත් එහෙම්මම තියෙන්න ඇරියා. කලාතුරකින්වත් අරින් නැති ජනෙල් පලු ඒ විදියටම ජනේලේ බදාගෙන ඉන්නවා. මාසෙකට සැරයක් තැපැල් කන්තෝරුවට ගිහින් එන මම මගේ නමට එන විශ්‍රාම වැටුපත් අරගෙන මාසෙටම සෑහෙන්න බඩු අරන් එනවා. උඹ විහිලුවටවත් මේ ගේ ඇතුළෙන්, මේ වත්තෙන් එළියට යන්න කැමති වුණේ නෑ. උඹට එළියට යන්න කියලා මම වද කරෙත් නෑ. ඒ උඹ ඉස්සර හැමදාම ගෙදරින් එළියට ගියාම හැන්දෑ වෙනකම්ම උඹ එනකම් මම අමාරුවෙන් බලාගෙන හිටියේ.

උදේට ඇඳගන්න ඒ සුදු දිග ගවුම උඹ රෑ වෙද්දි ගලවලා දාලා ලා කහ පාට ලස්සන ගවුමක් අදිනවා. මම කවදාවත් උඹ රෙදි හෝදලා වේලනවා දැකලා නෑ. ඒත් ඒ ඇඳුම් හරි පිරිසිදුවට තියෙනවා. උදේට එක කරලක් වෙන්න පීරලා ගොතා ගන්න කොන්ඬේ උඹ හැන්දෑ වෙද්දි නිදහසේ පිට දිගෙන් වැටිලා දනහිස දක්වා මුදා හැරලා ඉන්නවා. උඹේ හැඩ පේන්නේ එතකොට. විවෘත ආලින්දයේ පුටුව උඩට වෙලා උඹ පොතකුත් තියාගෙන ඔහේ බලාගෙන හිටියත් පොත කියවන පාටක්නම් පේන් නෑ. ඒ අඩ අඳුරේ උඹට කොහොමත් පොත් කියවන්නත් බෑ. උඹ කීයට නිදාගන්නව ද කියන්න මම දන්නෑ. ඒත් උඹ මටත් කලින් උදේම ඇහැරලා. හැමදාමත් එකම විදියට ගෙවිලා යනවා. ඒත් ඒ ජීවිතේ කම්මැලියි කියලා මට කවදාවත් හිතුණේ නැහැ. උඹ මටවත් මම උඹටවත් කථාකරන්නෙම නැති තරම්. ඒත් මම උඹට ඕන මොනාද කියන එකයි, උඹ මට මොනාද ඕන කියන එකයි හොඳටම දැනන් උන්නා. ඒ හින්දාම වෙන්න ඇති අපි දෙන්නා අතර තාමත් නොහොඳ නෝක්කඩුවක් නොවුණේ.

ගොඩක් මිනිස්සු මට හිනාවෙලා කථාකරත් මම දන්නවා මම යන්න ඇරලා මට පිස්සා කියලා කියන අය ඉන්නවා. උන් කියනවා උඹ මේ ගෙදර නැහැල්ලු. මම උඹට පෙනුනට, උඹේ හිනාව ඇහුණට ඒක එහෙමම නෙවෙයිලු. එහෙනම් මොකක් ද ඇත්ත කියලා මටම තේරෙන් නෑ.

මට මතකයි දවසක්දා නුඹ ගොඩක් අය එක්ක මේ ගෙදරට ආවා. හැන්දෑවක වැස්සත් එක්කම උඹ මේ ගෙදරින් ගියා. සුදු කොඩියක් ගේ ඉස්සරහා ගොඩක් දවසක් යනකම් වැස්සට තෙමි තෙමී අව්වට වේලි වේලි තිබුණා. දැන් ඒකත් නෑ. ඒත් හැන්දෑවේ ගෙදරින් ගියපු උඹ ඉක්මනටම ආයෙමත් ආවා. ඒ නිසා මට තනිකමක් පාලුවක් නෑ. මට කථා නොකළට කමක් නෑ. නුඹ මාත් එක්කම ඉන්නවා කියලා දන්න නිසා පුංචි කාලේ මගේ දූ සිඟිත්ති මාත් එක්ක ගෙවපු ඒ කාලේ ගැන මතකය මට හොඳටම ඇති. මම හැමදාම උඹ දිහා බලාගෙන ඒ මතකයක් එක්කම ජීවත් වෙන්නම්.

                                                                                          ** මිථිලා හේමචන්‍ද්‍ර **